De Hoge Raad heeft onlangs de onduidelijkheid rondom het garantieloon van de flexibele werknemer opgehelderd. Wanneer een oproepkracht meerdere malen per dag wordt opgeroepen, dan heeft de persoon in kwestie per oproep recht op minimaal drie uur loonbetaling. Ook wanneer deze uren overlappen.
De uitspraak is gebaseerd op de zaak van een werknemer tegen zijn voorgaande werkgever van een taxibedrijf. De taxichauffeuse werd meerdere malen per dag opgeroepen, maar kreeg hier niet altijd voor betaald. De Hoge Raad bepaalde dat de oproepkracht wel degelijk recht heeft op de drie uur loonbetaling per oproep.
Flexwerker
Een flexwerker, ook wel oproepkracht genoemd, heeft een nul-urencontract of een contract met minder dan 15 uur per week, waarin geen afspraken zijn gemaakt over werktijden. Na een oproep van de werkgever kan de werknemer aan de slag. Wanneer blijkt dat het bedrijf de werknemer korter dan drie uur kan inzetten, heeft hij toch recht op minimaal drie uur uitbetaling. Daarnaast was het eerder zo dat de werkgever zijn flexwerker meerdere malen kon oproepen en hem slechts eenmalig drie uur hoefde uit te betalen.
Dubbele uren
Wat met de uitspraak van de Hoge Raad verandert, is dat er per oproep drie uur uitbetaald moet worden, ongeacht of deze uren overlappen. Tenzij de periode tussen de oproepen korter is dan een pauze, want dan wordt dit als één oproep gezien. De salarisadministratie zal, als gevolg van deze uitspraak, meer uren moeten verlonen voor flexwerkers en alert zijn op de overlap van uren binnen de uitbetaling.
Sociaal akkoord
De rechter bepaalde in de zaak van de taxichauffeuse dat ‘een redelijke uitleg van art. 7:628a BW’ tot gevolg heeft dat de oproepkracht meer in zijn recht staat, geheel in lijn met het sociaal akkoord. Daarin is opgenomen dat er aan flexwerkers meer rechten toegekend moet worden. Een positieve ontwikkeling voor deze groep werkenden, aangezien het aantal flexwerkers stijgt. In 2001 was 12% van de bevolking flexwerker, in 2012 is dat aantal gestegen naar 16%.